Confraterniteit is voor stafhouder Natascha Bielen een belangrijk gegeven. Dit woord omhelst heel veel, niet in de laatste plaats begrip voor mekaar.
Met het verstrijken der jaren en het jachtige leven dat de advocaten thans leiden, heeft stafhouder Bielen de indruk dat de confraterniteit danig aan het afnemen is.
Daarom lanceerde zij een nieuw item op onze website: ‘De mens achter de confrater’. Bedoeling is dat via een estafette systeem een confrater van onze balie een lijst van 8 niet-klassieke vragen voorgelegd krijgt. De confrater mag er 4 uitkiezen om te beantwoorden. Zo krijgen jullie de mogelijkheid hem of haar wat beter te leren kennen. De eerste vraag zal steeds zijn om jezelf even voor te stellen, vervolgens kies je 4 vragen uit een lijst van 8. Ten slotte zal de zesde vraag steeds zijn: ‘Aan wie geef jij deze estafette door en waarom?’
En twee weken later komt de volgende confrater aan bod.
In deze editie kunnen jullie Mr Philippe Godelaine beter leren kennen:
- Stel jezelf even kort voor aan onze confraters:
Mijn naam is Philippe Godelaine. Ik ben getrouwd met mijn jeugdliefde Nathalie Goris en ben vader van Marie (12) en Charlie (8).
De eerste stappen aan de Limburgse Balie zette ik in 2009 na een aanvullende studie Internationale Betrekkingen en Diplomatie.
De bedoeling was dus om mij te gaan vestigen in een grootstad, maar het is de kerktoren van het prachtige Tessenderlo geworden.
Sedert 2012 houd ik daar kantoor.
In 2019 heb ik de krachten gebundeld met mijn studiegenoot Mr. Senne Draulans en sedertdien vormen wij het kantoor ‘SOLIDU Advocaten’.
- Van welk klein geluk word je intens blij?
Enkele dagen geleden reed ik naar huis na een geslaagd pleidooi (dit valt niet al te vaak voor); de zon scheen en Neil Young speelde op de radio. Mooier wordt het niet.
Of toch: onlangs ging ik naar een voorstelling kijken met mijn twee kinderen. Over de inhoud van de voorstelling kan ik weinig vertellen, nu het geluk mij overviel dat gepaard ging met de enkele aanwezigheid van Marie (links van mij) en Charlie (rechts van mij).
- Als je geen advocaat was geworden, wat zou je dan nu doen?
Tenniscoach. Sport (en met name tennis) is de leidraad geweest doorheen mijn jeugd.
Het lijkt me fantastisch om de wereld rond te reizen en spelers te begeleiden in deze moeilijke en uiterst competitieve omgeving. - Wat is je favoriete manier om te ontspannen na een lange werkdag?
Een stevige looptocht met onze hond, een potje padel of sinds kort een sessie ‘crossfit’ kan het hoofd leegmaken.
- Wat is het beste advies dat je ooit hebt gekregen?
Mijn (toen) 5-jarige zoon ervaart allicht tevens de stress die gepaard gaat met het beroep van advocaat.
De inhoud van de post-it die hij achterliet op mijn bureau (en die tot op heden op mijn scherm plakt) is voor mij van goudwaarde (kijk hier).Waar ik verder veel aan gehad heb (en nog steeds heb) is het advies van een oudere confrater die me na een (voor mij) teleurstellende uitspraak zei: ‘het heeft zijn recht gehad’.
Nachten wakker liggen van een vonnis heeft geen zin. Als je alles in het werk hebt gesteld, maar de rechtbank ziet de zaken anders: het heeft zijn recht gehad.
Aan welke confrater geef je deze estafette door en waarom?
Graag geef ik de estafette door aan onze immer sympathieke confrater Roel Driessen.
Ik leerde Roel kennen als speler/trainer/organisator van het Limburgse Balievoetbal.
Zeer fijne confrater en mens.
Ik geef de estafette dan ook graag door aan Roel (en hoop dat hij zich binnen het korte bestek van deze rubriek kan houden – zie zijn matchverslagen van weleer).