Confraterniteit is voor stafhouder Natascha Bielen een belangrijk gegeven. Dit woord omhelst heel veel, niet in de laatste plaats begrip voor mekaar.
Met het verstrijken der jaren en het jachtige leven dat de advocaten thans leiden, heeft stafhouder Bielen de indruk dat de confraterniteit danig aan het afnemen is.
Daarom lanceerde zij een nieuw item op onze website: ‘De mens achter de confrater’. Bedoeling is dat via een estafette systeem een confrater van onze balie een lijst van 8 niet-klassieke vragen voorgelegd krijgt. De confrater mag er 4 uitkiezen om te beantwoorden. Zo krijgen jullie de mogelijkheid hem of haar wat beter te leren kennen. De eerste vraag zal steeds zijn om jezelf even voor te stellen, vervolgens kies je 4 vragen uit een lijst van 8. Ten slotte zal de zesde vraag steeds zijn: ‘Aan wie geef jij deze estafette door en waarom?’
En twee weken later komt de volgende confrater aan bod.
In deze editie kunnen jullie Mr Isabelle Sampermans beter leren kennen:
1. Stel jezelf even kort voor aan je confraters.
Ik ben Isabelle Sampermans, in november 40 jaar geworden en inmiddels 11 jaar gelukkig getrouwd met mijn lieve man Bert.
Samen met onze achtjarige tweeling Lucas & Lander wonen we in Kiewit, als het ware IN de Pukkelpopwei.
Ik heb in september 2008 mijn stage aangevat aan de Hasseltse Balie bij Vangompel-Renette Advocaten. Sinds 2009 ben ik de vaste sidekick van Mr. Luc Vranken waar ik dus inmiddels 16 jaar heel graag werk (ondanks de iets minder aangename verbinding Hasselt-Hechtel).
Wij zijn generalisten maar vooral actief in het familierecht, ondernemingsrecht en wegverkeersrecht.
Sedert 2024 mag ik mezelf, na het volgen van de verplichte opleiding, ook Jeugdadvocaat noemen.
Ik ben van 2009 tot 2012 ook lid geweest van de Conferentie van de Jonge Balie. Aan alle jonge confraters die hieraan zouden twijfelen: niet twijfelen, stel je zeker kandidaat of probeer toch zo veel mogelijk activiteiten bij te wonen die door de Jonge Balie georganiseerd worden. Je leert op een ongedwongen manier confraters van alle leeftijden kennen, komt in contact met andere personen die meewerken in een of andere justitiële instelling. Zeer interessant en het blijft zoveel jaren later nog steeds van pas komen. Ik heb echt de mooiste herinneringen aan deze tijd en de vriendschappen die destijds ontstaan zijn, zijn voor het leven.
Ik probeer ook nog steeds om mijn steentje bij te dragen aan de revue waar ik meezing in de revueband. Op deze manier leer ik ook de nieuwe generaties kennen. Elke keer zo prachtig om te zien hoe iedereen zich 100% inzet om een fantastisch project neer te zetten. Ik blijf er steeds van versteld staan hoeveel talent we hebben aan onze balie.
2. Van welk klein geluk word je intens blij?
Van mijn zoontjes van op afstand gade te slaan. Ze zijn een eeneiige tweeling en hebben een ongelooflijke band waar ik als moeder nog elke dag versteld van kan staan. Hoe ze elkaar zonder iets te zeggen aanvoelen, hoe ze voor elkaar opkomen, hoe ze in elkaars armen in slaap vallen, hoe ze in hun eigen taaltje communiceren, schaterlachen… terwijl wij er op staan te kijken en er niets van begrijpen. Hoe geweldig moet het zijn om je beste vriend steeds aan je zijde te hebben.
3. Wat is je favoriete manier om te ontspannen na een lange werkdag?
De confraters die mij kennen weten dat ik zeer graag lees, vooral fictie. Ik las als kind heel graag maar dit is een beetje stilgevallen tijdens mijn studies. Dan werd het lezen beperkt tot enkele boeken per jaar aan het zwembad tijdens een vakantie.
Maar na mijn bevalling heb ik de draad weer opgepakt. Ik ontdekte dat lezen mij veel rustiger maakte dan TV kijken. Ik vind het heerlijk om op te gaan in een goed boek, mee te leven met de personages en vaak een traantje weg te pinken bij het einde van het boek.
Ik kan ook erg genieten van een wandeling. Het liefst helemaal alleen. Wat hebben wij Limburgers toch geluk met zoveel prachtige wandelgebieden in onze omgeving.
4. Als je geen advocaat was geworden, wat zou je dan nu doen?
Dan zou ik een boekenwinkeltje (waarschijnlijk met het slechtste businessmodel ever) uitbaten waar de warme koffie en thee en vers gebakken cake klaarstaan om mijn klantjes te ontvangen.
Ik vind het een leuke uitdaging om mensen te helpen een boek uit te kiezen waarvan ik denk dat ze het wel mooi gaan vinden. Op Instagram probeer ik nu al mijn bevindingen te geven over de boeken die ik gelezen heb en aanraad. Ik krijg vaak vragen van vrienden om hen te helpen om een goed boek te vinden voor zichzelf, partner, ouders,… en dan zoek ik met veel plezier mee. Niet altijd gemakkelijk.
5. Met welk dier zou je jezelf kunnen identificeren en waarom?
Mmmm… hier heb ik even over moeten nadenken.
Ik denk aan iets hybride: olifant-hond
Ik verklaar me nader: Ik kom ergens voor de eerste keer binnen als een olifant in een porseleinwinkel. Niet op de meest elegante manier en met een grote toeter. Ik heb een heel goed geheugen, ben sociaal en word graag omringd door soortgenoten. Ik ben ook een echte waterrat. Elke vakantie moet ook een dagje in een waterattractiepark doorgebracht worden, zogezegd omdat de kinderen dat echt super leuk vinden…
Maar als je de tijd neemt om me beter te leren kennen verdwijnt de grote toeter en zal je duidelijk worden dat ik allesbehalve een olifantenhuid heb. Dan zal je iemand vinden met een klein hartje en heel erg begaan met iedereen om haar heen. Dan vind je in mij een hele loyale, trouwe hond.
6. Aan welke confrater geef je deze estafette door en waarom?
Daar moet ik niet lang over nadenken. Mr. Marjan Willems.
Ik heb Marjan beter leren kennen doordat onze partners vroegere scoutsvrienden waren. Ik beschouw haar ondertussen als een echte vriendin.
Ze is het soort persoon waar je volgens mij geen ruzie mee kunt maken: altijd goed gezind, ze staat positief in het leven en ze is mijn perfecte partner in crime op de balieactiviteiten die we altijd proberen samen af te sluiten.